Усебеларускі народны сход
Упершыню Усебеларускі народны сход быў скліканы ў 1996 годзе. Затым пасяджэнні гэтага важнейшага органа народаўладдзя праходзілі раз у пяць гадоў - у 2001, 2006, 2010, 2016 і 2021 гадах.
Згодна са змяненнямі і дапаўненнямі, унесенымі ў Канстытуцыю Рэспублікі Беларусь па выніках рэспубліканскага рэферэндуму 27 лютага 2022 года, Усебеларускі народны сход стаў канстытуцыйным органам. Кампетэнцыя, парадак фарміравання і дзейнасць Усебеларускага народнага сходу вызначаецца главой 31 Канстытуцыі і законам.
Першае пасяджэнне VII Усебеларускага народнага сходу - упершыню ў новым канстытуцыйным статусе - адбылося 24-25 красавіка ў Мінску і прайшло пад дэвізам "Час выбраў нас!".
Дэлегатамі Усебеларускага народнага сходу з'яўляюцца:
- Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь;
- Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь, які спыніў выкананне сваіх паўнамоцтваў у сувязі з заканчэннем тэрміну яго знаходжання на пасадзе або датэрмінова ў выпадку яго адстаўкі;
- прадстаўнікі заканадаўчай, выканаўчай і судовай улады;
- прадстаўнікі мясцовых Саветаў дэпутатаў;
- прадстаўнікі грамадзянскай супольнасці.
Прадстаўнікі мясцовых Саветаў дэпутатаў і грамадзянскай супольнасці на Усебеларускі народны сход выбіраюцца ад кожнай вобласці і горада Мінска ў парадку, вызначаным законам.
Гранічная колькасць дэлегатаў Усебеларускага народнага сходу складае 1200 чалавек.
Тэрмін паўнамоцтваў Усебеларускага народнага сходу складае пяць гадоў.
Пасяджэнні Усебеларускага народнага сходу праводзяцца не радзей як адзін раз у год.
Усебеларускі народны сход надзелены правам зацвярджаць асноўныя напрамкі ўнутранай і знешняй палітыкі, ваенную дактрыну, канцэпцыю нацыянальнай бяспекі; зацвярджаць праграмы сацыяльна-эканамічнага развіцця Рэспублікі Беларусь; заслухоўваць Прэм'ер-міністра аб выкананні праграм сацыяльна-эканамічнага развіцця Рэспублікі Беларусь. Усебеларускі народны сход надзелены правам заканадаўчай ініцыятывы.
Рашэнні Усебеларускага народнага сходу з'яўляюцца абавязковымі для выканання і могуць адмяняць прававыя акты, іншыя рашэнні дзяржаўных органаў і службовых асоб, якія супярэчаць інтарэсам нацыянальнай бяспекі, за выключэннем актаў судовых органаў.