Сустрэча са старшынёй Сената Парламента Пакістана Міянам Раза Рабані

Беларусь і Пакістан маюць рэальныя магчымасці для дасягнення ўзаемнага тавараабароту $1 млрд да 2020 года. Упэўненасць у гэтым выказаў Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка 2 лютага на сустрэчы са старшынёй Сената Парламента Пакістана Міянам Раза Рабані.

Кіраўнік дзяржавы акцэнтаваў увагу на добрых і дружалюбных адносінах, што склаліся з кіраўніцтвам Пакістана - Прэм'ер-міністрам, Прэзідэнтам. Размова ідзе аб тым, каб пашырыць узаемадзеянне па ўсіх напрамках.

"Ведаючы, якую ролю адыгрываюць парламенты ў дзвюх краінах, хачу папрасіць вас, каб вы ў Пакістане ўзялі на кантроль выкананне дарожнай карты, па якой мы дамовіліся дзейнічаць у бліжэйшай і сярэднетэрміновай перспектывах, - падкрэсліў Аляксандр Лукашэнка. - Патэнцыял нашага супрацоўніцтва і рэальныя магчымасці для гэтага існуюць. Мы нават можам перасягнуць гэты паказчык. Нам трэба не проста рабіць заявы, але і імкнуцца да гэтага ўзроўню, абазначаючы не толькі канкрэтныя напрамкі супрацоўніцтва, але і аб'ёмы тавараў, якія можам узаемна пастаўляць на рынкі адзін аднаго".

Пры гэтым Кіраўнік дзяржавы звярнуў увагу на той факт, што няма забароненых тэм ва ўзаемадзеянні паміж Беларуссю і Пакістанам і можна супрацоўнічаць па ўсіх напрамках. Прэзідэнт выказаў надзею, што дэпутаты парламентаў дзвюх краін, якія адказваюць за гэта супрацоўніцтва, будуць дзейнічаць больш актыўна.

У сваю чаргу Міян Раза Рабані выказаў меркаванне, што Беларусь дасягнула высокіх вынікаў у многіх сферах развіцця. Ён сказаў, што ўпэўнены ў далейшым паспяховым пашырэнні супрацоўніцтва з Беларуссю. Абедзве краіны за даволі кароткі час змаглі стварыць дагаворна-прававую базу для супрацоўніцтва, якая ўключае больш за 70 пагадненняў і дагавораў у розных сферах, у тым ліку ў эканоміцы.

У ходзе сустрэчы размова ішла аб пашырэнні дагаворна-прававой базы ўзаемадзеяння, умацаванні гандлёва-эканамічных сувязей, у тым ліку стварэнні зборачных вытворчасцей беларускай тэхнікі ў Пакістане, навучанні персаналу. Бакі ўзаемна пацвердзілі, што неабходна пераходзіць ад рыторыкі да канкрэтных дзеянняў па рэалізацыі дасягнутых дамоўленасцей.